Ο ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΟΣ (Faith healer)

Στο θέατρο ΙΛΙΣΙΑ «ΜΙΜΗ ΝΤΕΝΙΣΗ» Παπαδιαμαντοπούλου 4, Ιλίσια
τηλ.: 2107210045 2107216317.

Του  Μπράιαν Φρίελ  [Brian Friel] σκηνοθετημένο από τον Αλ. Ρίγλη.

Τέσσερις μονόλογοι, δύο από τον τσαρλατάνο θεραπευτή Φρανκ [Άρης Λεμπεσόπουλος], ένας από τη γυναίκα του Γκρέις [Μ. Σοντάκη],  και ένας από το διευθυντή του "θιάσου" τον Τέντη [Χρ. Στέργιογλου].

Τι ακριβώς συνέβη;
Είναι αλήθεια τσαρλατάνος ο Φρανκ, ή μήπως κατέχει κάποια μαγική θεραπευτική ικανότητα;
Γιατί αυτοκτόνησε η Γκρέις.
Γιατί τους κατέτρεχε τόσο η μοίρα και έχαναν τα παιδιά τους το ένα μετά το άλλο;
Κι ο Τέντη, μήπως τελικά είναι η πιο τραγική φιγούρα, παρόλο που μας διασκεδάζει με τα σκέρτσα του;
Γιατί όλοι τους παρουσιάζουν διαφορετικές εκδοχές της πραγματικότητας;
Πόσο αντικειμενικά βλέπουν τα πράγματα;

Όλοι τους εξαιρετικοί, με προεξάρχοντα ίσως το Χρήστο Στέργιογλου.

Μη χάσετε αυτήν την παράσταση!



Συντελεστές:
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Αλέξης Ρίγλης
Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς
Κοστούμια: Νικόλας Γεωργίου
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια

Το Σάββατο 11/9 παρακολούθησα, στο όμορφο υπαίθριο δημοτικό θέατρο του Ζωγράφου, το έργο του πολυγραφότατου Ισπανού ποιητή και θεατρικού συγγραφέα Αλέξανδρου Κασσόνα "Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια" από την ερασιτεχνική σκηνή του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Ρούμελης.
Η παράσταση ήταν ανέλπιστα καλή για μια προσπάθεια ερασιτεχνών, η οποία μάλιστα ήταν δωρεάν. Τα σκηνικά και τα κουστούμια ήταν πετυχημένα και η σκηνοθεσία της Αγάπης Κορέτη αρκετά πειστική παρά το μέτριο παίξιμο μερικών από τους ηθοποιούς που είχαν αναλάβει πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Ξεχώρισα την καλή ερμηνεία της Βούλας Ρήγα στο ρόλο της γιαγιάς.

Τρωάδες Ευριπίδη

Είδα χτες στο Θέατρο Ρεματιάς στο Χαλάνδρι την παράσταση των Τρωάδων του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.
Η παράσταση άρχισε με τη συνηθισμένη απαράδεκτη καθυστέρηση των 25 λεπτών. Ευτυχώς, καθώς έσβηναν τα φώτα και σιγά-σιγά έμπαινε ο χορός ακουγόταν η παραπονιάρικη φωνή ενός γκιώνη από τα δέντρα τριγύρω που με έκανε να ξεχάσω τον εκνευρισμό μου.

Η σκηνοθεσία δε με γοήτευσε, δε μετέδιδε συναίσθημα, παρά το καλό παίξιμο των ηθοποιών, ειδικά της Μαρίας Κίτσου [Κασσάνδρα], της Μαρίας Καλλιμάνη [Ανδρομάχη] της Αμαλίας Τσεκούρα [Ελένη]και της Λυδίας Κονιόρδου [Εκάβη].
Τα σκηνικά επίσης μέτρια, όμως η μουσική του Τάκη Φαραζή ήταν καλή, και τα χορικά, ως ηπειρώτικα μοιρολόγια, μας μετέδιδαν το κλίμα του θρήνου των Τρωαδιτισσών.
Η μετάφραση του Παντελή Μπουκάλα ήταν πολύ καλή, στρωτά ελληνικά που δεν πρόδιδαν το έργο του μεγάλου τραγικού.

Μπορεί κανείς να δικαιολογήσει τη σκηνοθετικά γελοία παρουσίαση του Μενέλαου [άγεται και φέρεται από τις γνώμες άλλων, υπακούει εξ άλλου ακόμη και στις συμβουλές της σκλάβας πια του Οδυσσέα Εκάβης), αλλά προς τι η παρουσίαση της Αθηνάς και του Ποσειδώνα με ναζάκια και γκριμάτσες μικρομηχανορράφων;
Ένας Ποσειδώνας που κρατά στα χέρια του ένα μικρό αντίγραφο του αγάλματός του;

Συντελεστές της παράστασης

 

Μετάφραση: Παντελής Μπουκάλας
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Επιμέλεια κίνησης: Αγγελική Στελλάτου
Σκηνικό - Κοστούμια: Άγγελος Μέντης
Μουσική: Τάκης Φαραζής
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Άννα Τσαπάρα


Ηθοποιοί:
Λυδία Κονιόρδου (Εκάβη),
Γιάννης Τσορτέκης (Ταλθύβιος),
Μαρία Καλλιμάνη (Ανδρομάχη),
Μαρία Κίτσου (Κασσάνδρα),
Μιχάλης Οικονόμου (Μενέλαος),
Ιωάννα Κανελλοπούλου (Αθηνά),
Αμαλία Τσεκούρα (Ελένη),
Μιχάλης Οικονόμου (Ποσειδώνας),

Χόρος:
Δήμητρα Λαρεντζάκη,
Αιμιλία Βάλβη,
Ειρήνη Τζανετουλάκου,
Ελίτα Κουνάδη
και ο μικρός Μιχάλης Καφούσιας

 Το θεατράκι ήταν κατάμεστο. Τιμή εισιτηρίου 22 ευρώ.


Διαβάστεεπίσης:
τη συνέντευξη του σκηνοθέτη και της πρωταγωνίστριας στο ΒΗΜΑ
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=308649&ct=34&dt=10/01/2010
κριτική του Γεωργουσόπουλου στα ΝΕΑ
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4571718

Οιδίπους Τύραννος σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου

Είχα την τύχη να δω την περασμένη Παρασκευή 9 Ιουλίου, στο αρχαίο θέατρο Επιδαύρου, την ωραιότατη αυτή παράσταση του συγκλονιστικού έργου του Σοφοκλή.

Συντελεστές
 Μετάφραση Κ.Χ. Μύρης
Σκηνοθεσία Σπύρος Α. Ευαγγελάτος
Σκηνικά-κοστούμια Γιώργος Πάτσας
Μουσική Γιάννης Αναστασόπουλος




Διανομή 
Οιδίπους: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης
Ιοκάστη: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη
Κρέων: Νίκος Αρβανίτης
Τειρεσίας: Μάνος Βακούσης
Εξάγγελος: Θανάσης Κουρλαμπάς
Ιερεύς: Νικόλας Παπαγιάννης
Άγγελος: Κώστας Ανταλόπουλος
Θεράπων: Σωτήρης Τσακομίδης


Χορός (αλφαβητικά) 
Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Νικόλας Παπαγιάννης, Δημήτρης Παπανικολάου, Λευτέρης Πολυχρόνης, Βασίλης Πουλάκος, Βαγγέλης Ψωμάς, Τίνα Αλεξοπούλου, Μαρία Πανίδου, Έλενα Χατζηαυξέντη, Κώστας Ανταλόπουλος, Θανάσης Κουρλαμπάς, Σωτήρης Τσακομίδης


Ο Σπύρος Ευαγγελάτος ανέβασε μια πολύ δεμένη παράσταση αντάξια του κλασικού έργου, με ωραία λιτά σκηνικά του Γιώργου Πάτσα, μουσική του Γιάννη Αναστασόπουλου, ωραιότατα "οπερετικά' χορικά, πιστή μετάφραση του Κ. Χ. Μύρη και καλή διανομή ρόλων.
προσωπικά, ξεχώρισα το πολύ καλό παίξιμο του Μάνου Βακούση στο ρόλο του Τειρεσία.

Το θέατρο ήταν σχεδόν γεμάτο, εντύπωση δε μου έκανε η αντίδραση του κοινού με επιφωνήματα έκπληξης/τρόμου όποτε αποκαλύπτονταν σιγά-σιγά αλήθειες από την τρομερή αλήθεια του ποιος πράγματι ήταν ο Οιδίπους, λες και δε γνώριζαν την υπόθεση της πασίγνωστης τραγωδίας. Ή μήπως ήταν ένας τρόπος να δείξουν τη "συμμετοχή" τους στην παράσταση;



Δαιδικτυακή βιβλιογραφία:
Διαβάστε την κριτική του Γιώργου Σαρηγιάννη στα ΝΕΑ της 12/7/2010
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=4583934

Βιντεοσκοπημένα αποσπάσματα από την παράσταση και τον καταιγισμό χειροκροτημάτων μετά το τέλος της παράστασης
http://www.youtube.com/watch?v=KEE3q33hTpc&feature=player_embedded#!

Ο θείος Βάνιας

Το κλασικό έργο του Άντον Τσέχοφ στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου στην τολμηρή σκηνοθεσία του Γιάννη Χουβαρδά, ο οποίος είναι και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου.
46 χρόνια μετά την παράσταση που σκηνοθέτησε ο Κάρολος Κουν στο Ε. Θ. ανεβαίνει ξανα το έργο ειδωμένο από μια εντελώς μοντέρνα ματιά.
Τίποτε δε θυμίζει τη Ρωσία του 19ου αιώνα.
Όλα θα μπορούσαν να είναι σε κάποια χώρα του δυτικού κόσμου σήμερα.
Ολοζώντανη η ματαίωση ονείρων, η κρίση των ηλικιωμένων ανθρώπων, οι έρωτες που δε βρίσκουν ανταπόκριση, η ανοία της καθημερινότητας και το άγχος που προκαλούν οι οικονομικές δυσκολίες.
'Ολα αυτά τα συναισθήματα μεταδίδοντα σαν κεραυνός στη θεατή από το πετυχημένο παίξιμο των ηθοποιών και το μεγάλο ταλέντο του σκηνοθέτη που φτιάχνει το κατάλληλο κλίμα με κύρια υλικό την ηθοποιία των πρωταγωνιστών του.
Αρκετά ευρηματική η μουσική επένδυση με ταιριαστά με το έργο τραγούδια της Πιαφ που τραγουδούν στα γαλλικά οι ηθοποιοί, το δε βίντεό τους προβάλλεται μαζί με τους υπότιτλους στον πίσω τοίχο της σκηνής.

Μια παράσταση που αξίζει να δείτε όχι μόνο λόγω του πολύ δυνατού έργου της ώριμης περιόδου του μεγάλου Ρώσου δραματουργού, αλλά και λόγω της ιδιόρρυθμης σκηνοθεσίας.

Προσωπικά, ξεχώρισα τις ερμηνείες της Άλκηστης Πουλοπούλου, Μαρίας Σκουλά και του γηραιού Γιάννη Βογιατζή (αντί για παραμάνα / άντρας υπηρέτης -σερβιτόρος).

ΗΘΟΠΟΙΟΙ:
Ivan Petrovitch Voynitsky θείος Βάνιας (Νίκος Χατζόπουλος)
Aleksandr Vladimirovich Serebryakov καθηγητής Σερεμπριακόφ (Μάνος Βακούσης)
Yelena Andreyevna Serebryakov Ελένα (Μαρία Σκουλά)
Mikhail Lvovich Astrov γιατρός Άστροφ (Ακύλας Καραζήσης)
Ilya Ilych Telegin γαιοκτήμονας Τελιέγκιν (Μάνος Σταλάκης)
Marina γριά παραμάνα (Γιάννης Βογιατζής)
εργάτης του κτήματος (Γιάννης Τεμπερλίδης)
Maria Vasilyevna Voynitsky μητέρα της πρώτης γυναίκας του καθηγητή (Μάγια Λυμπεροπούλου)
Sonya Alexandrovna Serebryakov Σόνια (Άλκηστις Πουλοπούλου)

μετάφραση Χρύσα Προκοπάκη
(Προσαρμογή κειμένου για την παράσταση: Γιάννης Χουβαρδάς)
σκηνικά-κουστούμια Χέρμπερτ Μουράουερ
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Νατάσα Τριανταφύλλη


Κριτική στα ΝΕΑ
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4551456&ct=4


ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΟΦ
στα ρωσικά
Антон Чехов "Дядя Ваня"
http://ilibrary.ru/text/972/

στα αγγλικά
Anton Pavlovich Chekhov "Uncle Vanya"
translated by Marian Fell
http://onlinebooks.library.upenn.edu/webbin/gutbook/lookup?num=1756

Άγαμοι θύται "Αλλιώς δε γίνεται"

Για πρώτη φορά οι Άγαμοι Θύται αποφασίζουν να κάνουν πρεμιέρα πρώτα στην Αθήνα, στο Ζυγό (Κυδαθηναίων 22, Πλάκα).
(Θα συνεχίσουν από 05/02/2010 στο PRINCIPAL της Θεσσαλονίκης.)
Η ανταπόκριση των οπαδών τους είνι η αναμενόμενη. Ο τεράστιος χώρος του Ζυγού, ανήμερα την Πρωτοχρονιά" ασφυκτικά γεμάτος.
Η παράσταση, όπως τη χαρακτήρισε ο σκηνοθέτης της Ιεροκλής Μιχαηλίδης, είναι ένα "βαλκάνιο καμπαρέ, μια μουσικοχορευτική παράσταση με επιθεωρισιακά στοιχεία".
Ψυχή της βέβαια ο σκληρός πυρήνας των άγαμων Θυτών:
Ιεροκλής Μιχαηλίδης, ο Δημήτρης Σταρόβας και ο Ταξιάρχης Χάνος.
Τα σκετς, γραμμένα από τους Ι. Μιχαηλίδη, Γ. Κλήμεντου, Χ. Τολιάδη, Ελευθερία Κόμη, Μπέσυ Μάλφα & Τ. Χάνο, σπάνε κόκκαλα σατυρίζοντας διάφορες πλευρές της νεοελληνικής κοινωνίας, το δε συνολικό έργο συμπληρώνεται αρμονικά με πολλές διασκευές παλιών και νέων τραγουδιών από τους μουσικούς των Άγαμων Θυτών & της θεότρελης μπάντας Cabaret Balkan (Γ. Ιωαννίδης, Η. Κοζας, Θ. Σαυρίδης, Β. Κομματάς & Β. Θέμελης).

Στην παράσταση "Αλλιώς δε γίνεται", η σύνθεση των Άγαμων Θυτών ήταν:
Π. Δαδακαρίδης
Α. Κωνσταντόπουλος
Τ. Χάνος
Μπέσυ Μάλφα
Ι. Μιχαηλίδης
Δ. Σταρόβας
Κ. κατσούλης
Χ. Μητρέντζης
Χ. Καγιάς
Σ. Παχίδης
θ. Τσαουσέλης
Γ. Χατζής
Ρούλα Μανίσανου
Ελευθερία Κόμη


Δείτε:
σύντομο βίντεο με αποσπάσματα από την παράσταση
http://www.elculture.gr/story.aspx?s_id=4607

κριτική στο Αθηνόραμα
http://www.athinorama.gr/nightlife/articles/default.aspx?c=thitis&i=1726

στο facebook
http://www.facebook.com/pages/-/168142348431?ref=mf

Καίτη Ντάλη στην Πλατεία Βικτωρίας

Στης Καίτης Ντάλη το κουτούκι στην Πλατεία Βικτωρίας.
Η εντελώς sui generis ρεμπέτισα με τη βραχνή φωνή τραγούδησε κλασικά ρεμπέτικα και νεότερα τραγούδια που υπάρχουν και στο διπλό της δίσκο.
Πολύ ιδιόρρυθμες οι τζαζίστικες διασκευές γνωστών τραγουδιών όπως "Ο πασατέμπος"

Η Καίτη Ντάλη εμφανίστηκε φορώντας μπλε σκούρο παντελόνι και σακάκι (& τα χαρακτηριστικά της μαύρα γάντια) και τραγούδησε καθισμένη στο σκαμπό της το ένα τραγούδι μετά το άλλο σε δύο δόσεις, χωρίς να δέχεται παραγγελιές, αλλά προτρέποντας μερικούς απο το κοινό, που πρέπει να ήταν τακτικοί θαμώνες, να χορέψουν. Και πράγματι σηκώθηκαν δυο μάγκες και χόρεψαν ζεϊμπέκικο χωρίς φτιασίδια, μοναχικό κι ασήκωτο. Και μια κοπέλα τσιφτετέλι ηδονικό, αλλά καθόλου πρόστυχο.
Εντελώς διαφορετική εικόνα απο τα ψευτοσόου που πλασάρει το χαζοκούτι για "διασκέδαση".
Λίγα τραπέζια, οι παρέες σεμνές, χειροκροτούσαν κάθε φορά χωρίς αλαλαγμούς, με λίγα λόγια, είχαν έρθει για να ακούσουν μουσική και να απολαύσουν, όχι να “γλεντήσουν” επιδεικτικά.
Ένα κλίμα που δημιουργούσε (και απαιτούσε) φυσικά η μεγάλη τραγουδίστρια με την παρουσία της.
Η επικοινωνία της με όλους τους θαμώνες ήταν ανεξήγητα θερμή (η γνησιότητα της καλλιτέχνιδας δεν κρύβεται), δίπλα της ένας αμίλητος μεσήλικας που του χάιδεψε κάποια στιγμή το χέρι...

Ενδιάμεσα τραγούδησαν ο Δημήτηρης Παπάζογλου και η Άρτεμις Γαϊτάνου με το αχώριστο βιολί της.



ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Καίτη Ντάλη: Η Πυθία του τραγουδιού με το δέρμα ρυζιού
http://www.lifo.gr/mag/features/1166

τζαζίστικος "πασατέμπος" από την Καίτη Ντάλη
http://www.youtube.com/watch?v=XC53w-SZq-I&feature=related

διπλός δίσκος “Πλατεία Βικτωρίας”
http://www.musiccorner.gr/nees_kyklof/06/ntali.html

μονός δίσκος με το Σταύρο Ξαρχάκο
"Η κυρία Καίτη κι εγώ"
http://www.musiccorner.gr/nees_kyklof/05/ntali.html