ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2015
Το
1905, ο Μαξίμ Γκόρκι, «συνεχίζοντας από κει που σταμάτησε ο Τσέχωφ»,
γράφει Τα παιδιά του ήλιου, ενώ βρίσκεται ακόμα στη φυλακή μετά την
αιματηρή καταστολή των μεγάλων διαδηλώσεων στην Αγία Πετρούπολη από τη
φρουρά του τσάρου, που πυροδότησε ουσιαστικά την πρώτη ρωσική
επανάσταση. Ο Γκόρκι αφηγείται όσα διαδραματίζονται στο παρηκμασμένο
περιβάλλον μιας αστικής έπαυλης, δίνοντας πολιτική διάσταση σε μια
«τσεχωφική» ατμόσφαιρα. Οι διανοούμενοι ένοικοι της έπαυλης ζουν με τα
πάθη, τις αδυναμίες και τα θηριώδη υπαρξιακά και κοινωνικά τους
ερωτήματα, που τους καταβροχθίζουν, παραμένοντας εμμονικά ανυποψίαστοι
για οτιδήποτε συμβαίνει πέρα από τη μικρή τους πραγματικότητα, ενώ έξω
μαίνεται μια φονική επιδημία χολέρας. Παραπαίοντας μεταξύ γελοιότητας,
ζόφου, τρυφερότητας και αθωότητας, οι ήρωες του έργου σχεδιάζουν συνεχώς
και εκ νέου με ασυγχώρητη ανεδαφικότητα το μέλλον, λειτουργώντας
ανελλιπώς με την ίδια αναποτελεσματική και σισύφεια λογική της
νοσταλγίας για την ουτοπία που έχει ανεπίστρεπτα χαθεί. Εγκλωβισμένοι
στο μικρόκοσμο του ναρκισσισμού τους, «τα παιδιά του ήλιου» δεν θα
ακούσουν την απειλητική βοή του εξεγερμένου όχλου που, ξεφρενιασμένα
έντρομος από την επιδημία, αναζητά εξιλαστήρια θύματα.
Μετάφραση: Ελένη
Μπακοπούλου.
Απόδοση-δραματουργική επεξεργασία-σκηνοθεσία: Νίκος
Μαστοράκης.
Σκηνικά-κοστούμια: Βασίλης Παπατσαρούχας.
Φωτισμοί: Σάκης
Μπιρμπίλης.
Βοηθός σκηνοθέτη: Ιωάννα Μπιτούνη.
Βοηθός εκτέλεσης
παραγωγής: Ιφιγένεια Νταουντάκη.
Πρωταγωνιστούν(αλφαβητικά):
Μαρία
Καλλιμάνη,
Γιάννης Κότσιφας,
Ιωάννα Μαυρέα,
Φωτεινή Μπαξεβάνη,
Μάκης
Παπαδημητρίου,
Κωνσταντίνα Τάκαλου,
Χάρης Φραγκούλης
Αδριανός
Γκάτσος,
Άρης Ντελία
